بسم الله الرحمن الرحیم
زندگینامه شهید جاوید الاثر نواز الله محمودی فرد . نام پدر : خلیل ، تاریخ تولد : 8/2/1348 ، محل تولد : شهر خفر ، تاریخ شهادت : 7/11/1365 ، محل شهادت : شلمچه ، نام عملیات : کربلای 5 . "نواز الله " نیز یکی از آن ها بود چون پا به عرضه وجود نهاد و خویشتن را یافت و سر و جان را فدای دوست کرد . چگونه می توانیم قلم را به حرکت در بیاوریم و لب را به سخن بگشایم و از مردی بگوییم و بنویسم که خود مفسر شهادت است . " نواز الله " در خانواده ای که اعتقاد به مکتب حیات بخش اسلام و عشق به ائمه معصومین (ع) در آن موج می زد چشم به جهان گشود . دوران کودکی اش را با عنایت خدا به سرعت سپری کرد . وی تحصیلات خود را تا سال اول دبیرستان بیشتر ادامه نداد و چون ندای رهبرش را شنید کلاس و مدرسه را رها کرد و چه زیبا لبیک گفت . تحصیلات ابتدایی را در مدرسه " اندیشه " زادگاهش، راهنمایی را مدتی در مدرسه آپادانا ( شهید مدرس ) باب انار و مابقی را در مدرسه شهید شریفی شهر خفر و متوسطه را در دبیرستان سعدی ( شیهد دستغیب ) باب انار پشت سر گذاشت . شروع بندگی " نواز الله " از دوران کودکی او بود هنگامی که در پیشگاه حق پیشانی خود را روی خاک گذاشت و خاکی بودن خود را به اثبات رسانید . هنوز به سن تکلیف نرسیده بود که روزه می گرفت . با دین اسلام و ارزش های آن کاملا آشنا بود چون مدتی را در شهر "جویم " به طلبگی مشغول بود . نماز از او انسانی وارسته ساخته بود . عاشق امام حسین (ع) بود و در امواج پر تلاطم حق سر گردان . در اکثر مراسم مذهبی و خصوصا در عزاداری سرور آزادگان حضوری فعال و چشمگیر بود . ناله های عاشقانه اش او را به جایی رسانید که گاهی فرشتگان نیز به حال او غبطه می خوردند . تمام کارهای او جز برای رضای حق نبود . رفتارش با پدر و مادرش بسیار حسنه و نیکو بود و مزد حاصل از دسترنج را بدون هیچ منتی تقدیم آن ها می کرد . به انجام صله رحم واقف بود و لحظه ای از یاد اقوام ، خویشاوندان و حتی اهل محل غافل نبود . از این که بتواند به دیگران کمک کند احساس غرور و آرامش می کرد . خلاصه او انسانی مؤمن و متدین ، پاک ، مظلوم ، شوخ طبع ، خوش رفتار ، مهربان و دلسوز بود . هنگامی که دولت عراق به دستور آمریکای جنایتکار و پشتیبانی اکثر کشورهای دنیا به جسارت هر چه تمام تر جنگ را بر ایران تحمیل کرد و بسیجیان بسیاری به فرمان بزرگمرد تاریخ امام خمینی (ره) قدم به وادی عشق نهادند و راهی شدند . "نواز الله " هم برای دفاع و مقاومت درس و مدرسه را رها کرد و پا به جاده عشق نهاد و سرمست و بی قرار به مقابله با دشمن برخاست و در این راه عظمت از نثار خون خویش دریغ نکرد . او دو بار به جبهه اعزام شد . تنها چیزی که او را آزار می داد دور ماندن از قافله شهادت و از دست دادن دوستانش در عملیات " کربلای 4 " یعنی " شهید محمود سخایی و سید یونس حسینی " بود . او بعد از شرکت در این عملیات به مرخصی می آید و ماتم فراق دوستان شهیدش یک لحظه او را آرام نمی گذارد و منتظر می ماند تا دوست، زمینه وصالش را فراهم کند . او عجیب عاشق شهات بود . در آخرین دیدار از خانواده وقتی آن ها می خواهند مانع از رفتن او شوند در زیر صندلی اتوبوس رزمندگان پنهان می شود و هنگامی که اتوبوس به راه می افتد از پنجره با برادرش خداحافظی می کند و می گوید : " من رفتم و دیگر بر نمی گردم " . با شروع عملیات بزرگ " کربلای 5 " با شوق و اشتیاق وصف ناپذیری خود را آماده حضور در این عملیات می کند و شجاعانه در برابر دشمن می ایستد . با وجود این که زخمی هم می شود اما دست از مبارزه بر نمی دارد و سرانجام در تاریخ 7/11/1365 در منطقه " شلمچه " از هستی اش گذشت و چون جان خود را فدای سالار کربلا کرد به پاس عاشقی اش ، دیدار یار میسر شد و به وجه الله نظر کرد . هنوز پس از سال ها پیکر پاک و مطهرش معلوم نیست در کجای دست شقایق ها آرمیده است . روحش شاد و یادش گرامی باد . والسلام