بسم الله الرحمن الرحیم : وصیت نامه : این جانب محمد علی مدبر شماره شناسنامه 5 محل صدور خبر مودق آباده چون دوره آموزش رزمی من تمام شده و چند روزی به مرخصی آمده ام لذا موقعیت را در این دیدم که وصیت نامه خود را بنویسم که اگر شهید شدم تکلیف خودم را تمام کرده باشم الان در منزل عمویم هستم و به دلیل این که سواد کافی ندارم از او خواهش کردم که به جای من این برگ خداحافظی را بنویسد و با اصرار زیاد خودم او را مجبور کردم که این کار را برای من انجام دهد اول از همه رویم را طرف پدر و مادرم می کنم و به آن ها می گویم که اگر فرزند شما به درجه رفیع شهادت نائل شد افتخار کنید نه این که برایم عزا داری کنید بلکه جشن بگیرید و شیرینی به همه بدهید که فرزند شما شهید شده است و این را هم بدانید که شهداء زنده هستند و ناظر بر اعمال شما پس اگر گریه ای است برای خودتان بکنید که خداوند تبارک و تعالی آخرت شما را به خیر کند و به جای این که تمام اعضای خانواده و هم چنین دوستان و آشنایان دور هم دیگر جمع شوید و گریه کنید همگی شما روی به قبله بایستید و برای امام عزیزمان خمینی بزرگ این پیر مرد جماران و این یاور مستضعفان جهان دعا کنید که او صحیح و سالم باشد تا اسلام نابود نشود و این امانت خدائی را به دست مبارک حضرت مهدی ( عج ) بدهد . پدر ، مادر ، خواهر و برادر اگر این افتخار نصیب من شد که شهید شوم از شما این خواهش را دارم که پیرو راه امام باشید و امام یعنی اسلام پس از او پیروی کنید و راه مرا ادامه دهید و من امانتی بیش نبودم از همگی التماس دعا دارم که اگر از من خطائی سرزده مرا ببخشید چون بچه بودم و نمی فهمیدم حال به خود آمده و خودم را شناختم و به همین خاطر به ندای هل من ناصر ینصرنی امام عزیزمان لبیک گفته و به جبهه رفتم تا دین خود را ادا کرده باشم و با امام زمان ( عج ) ملاقات کنم و با خدا باشم . خداحافظ همگی شما و یاران امام عزیزمان . محمد علی مدبر . 20/2/61 .