بسم الله الرحمن الرحيم
زندگينامه شهيد طهمورث اميري : شهيد طهمورث اميري در سال 1341 در خانواده اي مؤمن و زحمتکش در روستاي دهبين از توابع شهرستان فيروزآباد متولد گرديد . دوران کودکي را در دامان پر مهر مادر و در طبيعت سر سبز روستا سپري نمود و در سن 6 سالگي راهي مدرسه شد تحصيلات ابتدايي را در همان روستا با موفقيت به پايان رسانيد و براي گذراندن تحصيلات راهنمايي عازم شهرستان فيروزآباد شد شهيد همچنان که به تحصيل مشغول بود در کارهاي کشاورزي نيز پا به پاي پدر کار مي کرد تا باري از دوش پدر زحمت کش خود بردارد . هر روز صبح براي رفتن به مدرسه با پاي پياده مسافت روستا تا شهر را سپري مي نمود تا سر وقت در مدرسه برود با اينکه علاقه زيادي به تحصيل داشت و سختيهاي زيادي را براي آن تحمل مي کرد اما نمي توانست پدرش را در کارهاي کشاورزي دست تنها بگذارد به همين دليل تا سوم راهنمايي بيشتر درس نخواند و ترک تحصيل نمود . شهيد فردي دلسوز و مهربان بود و در کارهاي خير به ديگران کمک مي کرد نماز و روزه اش هيچگاه ترک نمي شد و احترام خانواده بخصوص پدرش را زياد داشت . صله رحم را به جاي مي آورد . با شروع انقلاب اسلامي فعاليتهاي شهيد شروع شد و با شرکت در راهپيماييها و پخش اعلاميه ها همچون ديگر انقلابيون مردم روستا را از جريانات وارده آگاهي مي نمود در سال 1361 به خدمت مقدس سربازي اعزام گرديد که خدمت ايشان مصادف بود با جنگ تحميلي در خدمت به ميهن خود نيز از خود رشادتهاي زيادي به جاي گذاشت و تنها آرزويش شهادت بود . عشق به شهادت چنان او را وسوسه کرده بود که در تمامي نامه هايش از شهادت مي نوشت و خانواده خود را به صبر تشويق مي نمود احترام زيادي براي ائمه و اهل بيت قائل بود و در تمامي مراسمات مذهبي شرکت مي کرد ماههاي محرم براي سيدش امام حسين (ع) سياه پوش بود و هميشه ديگران را به امر به معروف و نهي از منکر تشويق مي کرد تا اينکه اين شهيد عزيز در تاريخ 26/4/1361 در عمليات رمضان ، شمال شلمچه مفقود گرديد و به تنها آرزوي خود که همان شهادت با سعادت بود رسيد . روحش شاد و راهش پر رهرو باد .
بسم الله الرحمن الرحيم
وصيت نامه شهيد طمراس اميري : "ولا تحسبن الذين قتلو في سبيل الله امواتاً بل احياء عند ربهم يرزقون ". گمان نبريد آنان که در راه خدا کشته مي شوند مرده اند بلکه زنده اند و در راه خدايشان روزي مي گيرند . با سلام درود به رهبر کبير انقلاب اسلامي ايران خميني بت شکن سخنانم را آغاز مي کنم هم اکنون که به ياري خداي بزرگ به سن 20 سالگي رسيده ام و به خدمت سربازي خود اعزام شده ام و به ياري خدا به جبهه حق عليه باطل روانه هستم اول به ياري خداي بزرگ و دوم به ياري امام زمان با ريختن اندک خون خود در راه اسلام عزيز و خاک کشورمان و دفاع از ناموس و حيثيت مملکت خودمان بتوانم اين انقلاب بزرگ دين خود را ادا کنم تنها خواهش من نسبت به ملت شهيد پرور ايران اين است که به سخنان امام امت گوش فرا دهيد و اتحاد همبستگي خود حفظ کنيد تا اين که بياري خدا بزرگ پيروزي نهايي را بدست آوريم و به جهان خواران جهان نشان دهيم که اين اسلام عليه مستکبران و ستمگران مي باشد و اي پدر و مادري که سال ها رنج هاي بسيار کشيدي و ما را بزرگ کردي و حال خواهشي که از شما دارم که اگر شهادت نصيب فرزندت شد ناراحت نباشيد و گريه نکنيد چون من راه خود را انتخاب کرده ام و پيرو راه حسين ؟؟؟ گريه نکنيد آنها که رفته اند حسين وار و آنان که مانده اند بايد زينب وار باشند و اي برادرم و خواهرم براي من ناراحت نباشيد و باعث افتخار شما مي باشد من از اهالي محترم ؟؟؟ خواهش دارم که هرگونه بدي از من ديده اند مرا ببخشند و از بازماندگان خود خواهشمندم که قبر مرا در کنار امام زاده عبدالله کنار قبر برادران شهيدم دفن کنيد . مرگ حق است اما چه بهتر که در راه خدا باشد . 10/3/1361 والسلام .
