بسم اله الرحمن الرحيم زندگينامه برادر شهيد سيد محمود رستمي
" و لا تقولوا لمن يقتل في سبيل اله امواتا بل احياء و لکن لا تشعرون "
به افرادي که در راه خدا کشته مي شوند مرده نگوئيد بلکه آنان زنده هستند ولي شما درک نمي کنيد . مرغ باغ ملکوتم نيم از عالم خاک ، چند روزي قفسي ساخته اند اندر بدنم ، اي خوش آن روز که پرواز کنم تا بر دوشت ، به ا ميد سر و کويش پر و بالي بزنم ، بار ديگر گلي از گلستان ما پرپر شد و به گلهاي پرپر شده پيوست بار ديگر سرداري در کربلا اسران حماسه آفريد و جان عزيز خود را فداي اسلام و قرآن نمود . آري سيد محمود رستمي هم براي تثبيت و تحکيم شدن نظام اسلامي شهيد شد و با خداي خود معامله کرد . شهيد سيد محمود رستمي فرزند سيد حسن رستمي ساکن حسين آباد رستم ممسني در مورخ سال 1347 پا به عرصه وجود گذاشت و در يک خانواده مومن و مذهبي و مستضعف در دامت پدر و مادر مسلمان خود تربيت و بزرگ شد تا اينکه در سن 6 سالگي در مدرسه ابتدائي روستاي حسين آباد ثبت نام و وارد جامعه مدرسه شد و تحصيل خود را شروع نمود دوران ابتدائي را با موفقيت به پايان رسانيد و رهسپار دوران تازه علم شد مدت يک سال در مدرسه راهنمائي تحصيل نمود بعد از يک سال به علت افزايش سن نتوانست ادامه تحصيل دهد و در همين زمان بود که براي خدمت سربازي ايشان را فرا خواندند و در اين برهه از زمان که حساس بود و قواي دشمن شکن جمهوري اسلامي در حال رزم با کفار بعثي بودند و از آنجايي که اين سيد در خانواده مذهبي و پيرو راه جدش حسين عليه السلام و حسيني رشد کرده بود روح انقلابي و مذهبي اش اجازه توقف و ماندن را در خانه به ايشان نداد و براي خدمت در سپاه پاسداران انقلاب اسلامي ثبت نام نمود تا هر چه زودتر به همسنگران کفر ستيزش راهي جبهه هاي حق عليه باطل گردد و در مورخ 18/11/64 به پادگان احمد بن موسي اعزام گرديد و پس از گذراندن مدت دو ماه آموزشي جهت سرکشي به خانواده محترم خود به محل سکونتش آمدند و سپس به پادگان احمد بن موسي جهت تقسيم برگشت و ايشان به اهواز اعزام گرديدند و در تيپ الغدير يزد عضويت يافتند بعد از آن يکي دو بار موفق به سرکشي از خانواده خود گريدد تا اينکه در تير ماه سال 65 که باز جهت سرکشي به خانوده خود آمده بودند اظهار کسالت از ناحيه پا نموده بودند شهيد با پدر خود به بيمارستان نورآباد ممسني مراجعه و مدت دو هفته تحت نظر بيمارستان بود اما فايده اي نبخشيد و آن را به شيراز جهت بهتر مداوا شدن فرستادند و مدت دو هفته در بيمارستان حافظ شيراز بستري بود سپس به بيمارستان نورآباد ممسني منتقل گرديد و مدتي در آنجا تحت مراقبت و نظارت پزشک بود و پزشک وي تشخيص داد که ايشان مدت چهار ماه احتياج به استراحت دارد ولي استراحت ايشان را تيپي که در آن عضويت داشت تائيد ننمود و ايشان به خانواه اش برگشت و مدت 11 روز به مرخصي خود باقي مانده بود که مجددا راهي جبهه نبرد گرديد و آخرين سرکشي شهيد بزرگوار به خانواده محترمش 15/11/65 بود که بعد از آن در تاريخ 18/1/66 در حمله کربلاي 5 در منطقه شلمچه به درجه رفيع شهادت نائل آمد روحش شاد و راهش مستدام باد .والسلام