بسم الله الرحمن الرحيم
شهيد سهراب گرجيان در يکي از روزهاي سال 1345 هجري شمسي در خانواده متدين و کم بضاعت در روستاي بابا سيران ديده به جهان گشود . قضا و قدر الهي بر اين بود که شهيد در همان آغاز طفوليت که طفلي چند ماهه بود مادرش را از دست بدهد . پس از فوت مادرش او به همراه خواهر بزرگتر از خودش تحت سرپرستي مادر بزرگ و پدرش قرار گرفتند و با سختي و درد و رنج دوران طفوليت را پشت سر گذاشتند و شهيد تحصيلات ابتدايي و راهنمايي را در روستاي زادگاهش يعني بابا سيران با موفقيت سپري کرد .از همان اوايل کودکي به مهرباني و خوش رفتاري و نيکوکاري مشهور بود . عليرغم اين که به علت از دست دادن مادر کمتر محبت ديده بودند ولي خود بسيار با محبت و مهربان بود .مهرباني او شامل حال همه افراد بود پير و جوان و کوچک و بزرگ . آشنا و غريبه از مهرباني و خوش اخلاقي او حرف مي زدند و سعه صدر بالايي داشت و بسيار ساده زيست بودند و کمتر حرف مي زدند سعي مي کرد بيشتر گوش بگيرند تا اين که صحبت کنند و با حجب و حيا بودند . به اجراي واجبات و بخصوص نماز و روزه اهميت زيادي مي دادند و شهيد براي طي نمودند تحصيلات در مقطع متوسطه راهي دبيرستان شريعتي شهر مصيري شدند .ورود او به دبيرستان همزمان با آغاز جنگ تحميلي بود و ايشان که علاقه بيش از حدي به ولايت و رهبري داشتند فرمان رهبري را لبيک گفتند و براي جنگ با غاصبان بعثي راهي جبهه هاي جنگ شد . او در طول دوران جنگ چهار بار به عنوان بسيجي و يا کمترين توقع راهي جبهه هاي جنگ حق عليه باطل شدند و همين حضور در سنگر مبارزه با دشمن سنگر مدرسه را هم رها نکردند تا به کلاس دوازدهم دبيرستان رسيدند و سرانجام شهيد که هميشه مي گفت تنها آرزويش شهادت در راه خدا و قرار گرفتن در کنار شهداء و همرزمان شهيدش است در يکي از روزهاي زمستان سال 1365 شمسي (13/10/1365) در عمليات کربلاي 4 در منطقه شلمچه سه راهي جفير دعوت حق را لبيک گفتند و به کبوتر وار بال مي گشوده و به ملکوت آسمان ها رفتند والسلام عليکم و رحمه الله و برکاته. روحش شاد و يادش گرامي باد .