بنام خدا
شهيد قاسم حقيري ر سال 1343 در خانواده اي متدين ومذهبي ديده به جهان گشود دوران ابتدائي را در روستاي گلکويه که زادگاهش مي باشد گذراند .هنوز دوران نوجواني را تجربه مي کرد که پدرش دار فاني را وداع نمود و مسئوليت سرپرستي مادر و خواهران و برادران صغيرش را به دوش کشيد .دوران تحصيل را با شور و علاقه خاصي درس مي خواند و ايام تعطيلي مدارس را جهت کار و تامين معاش زندگي خود و خانواده اي به شهرهاي جنوبي و از جمله لارستان مي رفت و با کارگري هزينه هاي زندگي را تامين مي نمود در دوران تحصيل همواره يکي از موفق ترين دانش آموزان بود و در اخلاق و رفتار نيز سرآمد و الگو بود .قرآن را با صوت بسيار زيبايي تلاوت مي نمود و صداي دلنشين وي همواره نوازشگر روج و جان مشتاقان قرآن بود .دوران تحصيل در دبيرستان را با موفقيت کامل به اتمام رساند و در مرکز تربيت معلم پذيرفته شد اما به علت غرض ورزي عده اي از افراد با کمال شايستگي از ادامه تحصيل در تربيت معلم باز ماند .پس از آن عليرغم اينکه مي توانست از فعاليت کفالت مادر بهره مند شود اما شور و عشق حضور در جبهه هاي حق عليه باطل آتشي در درونش انداخته بود که او را به سوي خدمت مقدس سربازي کشاند .دوران مقدس سربازي را در مشهد و خرمشهر مي گذارند .دست نوشته هايش در اين دوران حکايت از نگراني اش براي خانواده و خصوصا مادر و برادرانش داشت .هميشه برادرانش را به تحصيل همراه با تهذيب نفس دعوت مي کرد تا در آينده افراد مفيدي براي جامعه باشند .با ديدن شهادت همرزمانش آرزوي شهادت در درونش اوج مي گرفت و سرانجام در پانزدهم مهرماه 1366 عليرغم اينکه آنجا بود که صفير گلوله کاتيوشا که تانک آبرساني را هدف قرار داده بود او را به آرزويش رساند و شوق رسيدن به معبود در درونش آرام گرفت .پيکر سوخته او در ميان حزن و اندوه دوستداران و همشهريانش و با حضور همرزمانش از خوزستان در گلزار شهداي شهر حاج آباد مدفون شد .والسلام