بسم الله الرحمن الرحيم . شهيد غضنفر شريعتي در تاريخ 9/4/1343به جهان گشود . وي در سن شش سالگي در تنها دبستان عشايري اين روستا مشغول تحصيل گرديد مدت پنج سال تحصيل نمود در شروع تحصيل پدر خود را از دست داد و مشکلي بر فقر مادي او افزوده شد با وجود مشکلات زياد مجبور بود در هنگام تحصيل به کارگري نيز مشغول باشد ولي در آخر او نتوانست بر فقر خانوادگي فائق آيد مجبور شد مدرسه را ترک و راهي ديار خليج دوبي و امارت شود و چند سالي نيز در آنجا گذرانده تا اينکه به ايران آمد . شهيد در خانواده اي مذهبي رشد نمود .از نظر موقعيت اجتماعي فاميل و بستگان او در گذشته هميشه به مسائل ديني پايبند بوده و از سال 42 که امام را تبعيد نمودند همگي تا به امروز مقلد امام خميني بوده اند شهيد غضنفر شريعتي در اين فاميل بزرگ شد و با چنين اهدافي رشد نمود . که با شروع جنگ تحميلي با رضايت خاطر و ترغيب خانواده و ميل باطني خودش عازم جبهه گرديد . از ويژگي هاي اين شهيد مي توان بيشتر وفاي به عهد و شجاعت و جوانمردي را نام برد و از ديگر خصوصيات او در رژيم سابق اين بود ه هميشه از مزدوران رژيم بدش مي آمد و هيچوقت زير بار زورگوئيهاي مأموران ظالم شاه نمي رفت و از مدتها قبل به نهضت امام در عراق پي برده بود . تحولي که بعد از پيروزي در زندگي شهيد رخ داد در وضع مادي او نبود بلکه در روحيه فطري او بود که او را پايبند به مقسات ديني نمود و در بعد از انقلاب تحولي چشمگيري در تقواي او به وجود آمد و اين در حالي بود که تا به موقع شهادت نتوانسته بود به وضع زندگي خود سروساماني بدهد و همسر و عيالي براي خود انتخاب نمايد . شهيد غضنفر شريعتي تا 1357 به مدت چند سالي در کشورهاي خليج مشغول کار بود تا اينکه با آمدن او به ايران نداي امت و نداي رهبرمان با هم استقلال و شکست رژيم شاهنشاهي بود . او نيز همچون امت مردم را دور خود جمع مي کرد و تظاهرات خياباني راه مي انداخت و هميشه در صف اول مردم را به شجاعت و نترسي ترغيب مي کرد . نظر شهيد از وصيت نامه ايشان اين بود که به دوستان خود در جبهه سفارش نموده است : اگر امام عزيز را تنها نگذاريد و گوش به فرمان او باشيد نه تنها عراق بلکه بزودي قدس را هم مي گيريم او هميشه مي گفت مردم نبايد از جنگ خسته شوند بلکه بايد هر روز که مي گذرد بيشتر به جبهه بروند و به کمهاي خود بيفزايند تا اگر سالها نيز اين جنگ طول بکشد ما مردانه در مقابل تمام کفر و ؟؟؟ بايستيم . علت تجاوز عراق را توطئه مشترک امپرياليسم و صهيونيسم مي دانست و آينده جنگ را با ايمان به وعده ها و نصرت هاي الهي و شجاعت و دلاوري رزمندگان پيروزي نهائي را با رزمندگان مي دانست . او حفظ و صبانت اسلام را مرهون ولايت مجتهدان فقيه مي دانست و هميشه از روحانيون تجليل و به عظمت ياد مي نمود و در اين ميان تمام گروهکها بدش مي آ مد خصوص از شعار ملي گرائي و دموکراسي دروغي گروهکهاي ضد انقلاب و شعار مردم دوستي استکبار جهاني که همه را دروغ و پوچ مي دانست . او هرگاه با گروهکها برخورد مي کرد و با آنها سخن مي گفت آنها را افرادي منحرف و مقرض مي دانست و معتقد به نابودي آنهاست و تعبير گروهکها از دموکراسي را به معناي آزادي قبول نداشت . بلکه مي گفت منظور اين است که حاکميت اسلام را لوث کنند . شهيد سه بار در جبهه حضور يافت و براي چهارمين بار بود که به لقاء يار پيوست . تاريخ دقيق اعزام در نوبت هاي اول تا سوم در بسيج موجود است . البته بارها در پادگانها جهت تعليمات نظامي حضور يافت مدتي در پادگان امام حسن تهران و مدتي در شيراز تعلميات لازم را ديده بود . شهيد پس از اعزام به وضوح داراي روحيه اي ديگر شده بود که مشتاقان راه ابا عبداله به آن صفات موصوفند . فقط در نوبتهاي حضور او در جبهه دو بار در حمله شرکت نمود . در نوبت شهادت در حمله رمضان کمک آرپي جي بوده است . در آخرين ديدار او مي گفت من که جبهه هستم به کسي منتي ندارم و اين را وظيفه خود مي دانم و بسيار خوشحالم که به جهاد مقدس مي روم . عين وصيت او درباره امام و انقلاب : سلام بر ملت شهيدپرور ايران اي ملت شهيدپرور شما را به خدا قسم امام عزيز را تنها نگذاريد و گوش به فرمان او باشيد تا پيروزي انقلاب و تمام مسلمين جهان محکم و استوار بايستيد . از مسافرت شهيد براي کارگري مسافرت به امارات متحده و کويت است که در اين مسافرت با يار و همرزم شهيد اسداله شرعيتي هميار و همراه بودند که هر دو به عالم عظمي پيوستند و اين دو شهيد هر دو با هم در جهاد کارگري در ايالات خليج با هم بودند و زياد به همديگر علاقه داشتند و شايد هم خدا راضي بود که اين دو عالم آخرت با هم باشند . او با والدين خود بسيار خوش برخورد و مهربان بود . داراي اخلاق نيکو و پسنديده بود . از همان اوان نسبت به مقدمات ديني و سنتي و روحانيت تعصبي آگاهانه داشت . شهيد در حمله رمضان همراه با صفوف لشکريان حق به پيش مي تاخت که کوله پشتي آرپي جي او آتش مي گيرد و با انفجار و اصابت ترکش به درجه رفيع شهادت نائل مي آيد . روحش شاد و راهش پررهرو و مستدام باد .