وصيتنامه سرباز رشيد اسلام برادر عبدالرحمن مزارعى. بسم الله الرحمن الرحيم.
من المومنين رجال صدقوا ما عاهدوالله عليه فمنهم من قضى نحبه و منهم من ينتظروا ما بدلوا تبديلا. برخى از مومنين بزرگ مردانى هستند كه به عهد و پيمانى كه با خدا بستند كاملا وفا كردند، پس برخى بر آن عهد ايستادگى كردند (تا براه خدا شهيد شدند) و برخى به انتظار (شهادت) مقاومت كرده و هيچ عهد خود را تغيير ندادند. بارالها، آرزو دارم پايان جنگ را ببينم جنگى كه اسلام بر كفر جهانى پيروزى يابد و اگر اسلام با ريخته شدن خون من پيروز مى شود پس اى تيرها مرا فرا گيريد. پدرم دستهاى پينه بسته ات را از راه دور مى بوسم اگر شهيد شدم براى من گريه نكن، مادرم وصيت من بر شما و خواهرانم اين است كه براى من گريه نكنيد و مانند زينب پيامم را به دوستانم و امت برسانيد و براى امام دعا كنيد. برادرانم براى من ناراحت نباشيد كه من به راهى رفتم كه قاسمها رفتند و پيامم براى شما اين است كه تا مى توانيد به اين انقلاب عزيز كمك كنيدو در پايان پيامم به دوستانم و همه آزادگان جهان اين است كه صحنه نبرد حق عليه باطل وقتى به درجه نهايت متعالى خود خواهد رسيد كه درگيريها شديد و شديدتر شود تا انشاءالله حضرت مهدى (عج) بيايند و انتقام خون انبياء و شهداى كربلا و همه شهدا را بگيرند. از خداوند متعال جل اسماء عاجزانه مسئلت دارم اين بيماريهاى روانى و اين آفتهاى دين و ايمان از وجود همه مسلمانان ريشه كن كند و توفيق شناخت به شعائر اسلامى كه آنها من تقوى القلوب است بخصوص اخلاص در امور، به ما عطا فرمايد عليه توكلت اليه انيب. و آخرين كلامم اين است مردان خدا هيچوقت در بستر طبيعى نمى ميرند مرا در قبرستان پايينى و در كنار شهدا دفن كنيد. رنگين شدن زمين با خون خليفه گان الهى صداى سهمگين و چكاچك آلات و ابزار نبرد
و به شهادت رسيدن ياران صديق چقدر زيبا و جالب است. عبدالرحمن مزارعى ساكن چاه شرف 5/10/1361.