بسم الله الرحمن الرحيم
در صبحگاه سال 1347 در روستاي ما در سليمان ( پاسارگاد) در خانه اي مذهبي کودکي پا به عرصه وجود گذاشت که بنا به علاقمندي خانواده به اهل بيت (ع) آن کودک را حسن نام نهادند .حسن دوران طفوليت خود را با بيماري هاي متعدد به علت حاکميت نظام ستم شاهي و عدم دسترسي مردم به بهداشت را پشت سر گذاشت و در اين راه يکي از برادران خود به نام سيد جمال را از دست داد و بيماري وي به حدي رو به وخامت نهاد که طبيبان محلي بر آن شدند که همه بدن او را تيغ بزنند تا شايد بيماري از وي دور شود همين تصميم اجراء شد و سپس آن را در لاي برگ بيدمشک خشک شده د ر پارچه اي خواباندند و بستند و روز به روز در حال او بهتر بهتر مي شود تا اين که خانواده وي تصميم گرفتند از پاسارگاد به مرودشت عزيمت نمايند وي را در کلاس اول دبستان ثبت نام نمودند پيشرفت وي در مدرسه و کلاس امر عادي بود چون دانش آموز با هوش و زيرکي بود و از بهترين خاطرات شهيد اين که وي به پاکيزگي اهميت بسيار مي داد و شکم چران نبود حتي در خانه خودمان و بدن صاف و باريک وي نمايانگر اين حرف بود وي به نماز اهميت زيادي مي داد و از همان دوران انقلاب عضو گروه مقاومت شهيد بهشتي ( مسجد وليعصر) مرودشت بود وي تا سوم راهنمايي درس خواند و در اين مدت 16 ماه در جبهه هاي جنگ جنوب و غرب کشور حضور داشت و ديگر تحصيل براي وي مفهومي نداشت و مدرسه را بنا به گفته حضرت امام (ره) که فرمود بسيج مدرسه عشق است و قرا داد و دائما از امام و رهبري وي به شدت حمايت مي کرد و اين رزمنده دلاور پس از 7 بار حضور در جبهه هاي حق عليه باطل سرانجام در 23/6/66 در جبهه شلمچه هدف يک تير انداز دشمن بعثي قرار گفت و از ناحيه سمت چپ صورت مجروح و به شهادت رسيد و در جوار شهداي شهرستان مرودشت به خاک سپرده شد. روحش شاد و راهش پر رهرو باد . انشاء الله .