بسم الله الرحمن الرحيم
زندگينامه ي برادر شهيد حسين قاسمي . شهيد حسين قاسمي در سال 1347 در روستاي آويز در خانواده اي مؤمن و مذهبي ديده به جهان گشود . در سن هفت سالگي وارد دبستان شد و در تابستان ها به فراگيري قرآن مي پرداخت تا روح تشنه ي خويش را با استفاده از فرامين انسان ساز اسلام سيراب نمايد . از آنجا که شهيد از استعداد سرشار و زکاوت خاصي برخوردار بود پيش از انقلاب قرآن را خوب فرا گرفته بود و يکي از بچه هاي عابد مسجد بود . در نماز جماعت مرتب شرکت مي کرد و در شب هاي ماه مبارک رمضان که جلسه ي قرائت قرآن بود هميشه با صداي دلنشيني قرآن مي خواند . قاري دعاي کميل بود ، علاقه ي عجيبي به جلسات دعاي کميل داشت . در انقلاب سهم بسزايي داشت و فعالانه شرکت مي کرد . بعد از پيروزي انقلاب عضو گروه مقاومت بود . از آنجائي که از ايمان و صداقت کامل برخوردار بود و بر همگان صداقتش آشکار بود به عنوان مسئول گروه مقاومت ، شب ها پاسداري مي کرد زيرا خوب مي دانست که انقلاب نوپاي ايران اسلامي دشمنان زيادي دارد و بايد از آن حفظ و حراست نمود . بعد از مدتي که به عضويت بسيج درآمد ولي هنوز هم فعاليت خود در گروه مقاومت ادامه مي داد و علاوه بر اين در مدرسه ي راهنمايي آويز عضو انجمن اسلامي بود . اخلاق و رفتار نامبرده آن چنان شايسته و پسنديده بود که همه ي دبيران و دانش آموزان را امين خود مي خواندند بعد از اينکه دوران راهنمائي را با موفقيت تمام طي کرد وارد دبيرستان شهيد مطهري فراشبند شد و در کلاس اول نظري مشغول به تحصيل شد ولي از آنجائي که روح پر فتوح وي ديگر تاب تحمل زندان مادي و دنيوي را نداشت لذا در تاريخ 10/11/62 وارد بزرگترين دانشگاه انسان سازي يعني جبهه شد از طريق بسيج سپاه پاسداران به اميديه اعزام شدند . شب اعزام همزمان با شب رحمت الهي يعني شب جمعه بود که شهيد عزيز در اتوبوس شروع به خواندن دعاي کميل نمود و يک حالت معنوي خاص در اتوبوس حکمفرما گرديد . زماني که با به جبهه اعزام شد در تمامي کارهاي پيشقدم بود به خصوص در آر پي جي زن يا تير بار چي . در تمام اوقات به دوستان خود خدمت مي کرد . شب ها در بين نماز ، نماز غفيله مي خوانده و به نقل از دوستانش موقع نماز در جبهه زودتر از بقيه حاضر مي شده است تا اينکه ، بله شب وصال ، شب ديدار معبود فرا رسيد . شب حمله فرا رسيد . فرمانده ي گردان حسين و تعداد ديگري از برادران را مسئول حفظ و حراست جايگاه نمودند اما او قبول نکرد با اصرار و پافشاري همراه با ديگر سيل عاشقان الله راهي نابودي خصم گرديد . سرانجام به گرهان ضد زره الفتح پيوست و نوبت شب حنابندان رسيد که ايشان با برادران ديگر حناي آخر را بستند . بعضي از برادران که همراه او بودند نقل مي کنند که حسين دو مرتبه حنا بست وقتي علت را جويا شدند جواب داد يکي حناي عروسي و ديگري حناي شهادت . بله چنين مستضعفاني که قيام کرده و حرکتي دروني آغازيده اند و شايستگي مقام خليفه الهي را بدست آورده و قسط و عدالتند و مي خواهند در پهنه ي گسترده ي گيتي عدالت ، آزادي ، انسانيت و حيريت جايگزين کنند با اين مقدمه پيداست که شهادت در راه تحقق ارزشها و سنت ها و وعده هاي خداوندي مفهوم و ارزش مي يابد . آري حسين آخرين حناي خود را بست و با قلبي پاک و ايماني مستحکم و اراده اي راسخ با پروردگار خويش ملاقات نمود و بالاخره در تاريخ 3/12/62 به هدف والا و نهائي خويش رسيد.روحش شاد و راهش پر رهرو باد .