بسم الله الرحمن الرحيم
شهيد سيد محي الدين ضيايي در سال 1336 در روستاي قلات متولد شد .دوران طوفليت و دبستان را در همان جا گذارند و تحصيلات خود را تا کلاس سوم راهنمايي ادامه داد. و پس از آن براي کسب معاش و کمک به پدر و مادر خود و تامين مخارج خانواده دست از تحصيل کشيده و در شيراز مشغول به کار شد .تا اين که به خدمت سربازي اعزام شد او جواني معتقد به دين اسلام و پاي بند به انقلاب اسلامي ايران بود و در عمل و گفتار او اردت و دلبستگي او به خاندان عصمت و طهارت هويدا بود. و هميشه سعي مي کرد در زندگي راهي و شغلي را انتخاب کند که پيرو راه انبياء و اوصياء باشد و به همبن سبب وقتي مشاهده نمود که رژيم متجاوز بعثي عراق به ميهن اسلامي ايران حمله نموده و همه چيز خواران منطقه به سرکردگي آمريکاي جنايت کار براي سرنگوني جمهوري اسلامي ايران قد علم کرده اند در سال 1359 با شوق فراوان به استخدام ارتش جمهوري اسلامي در آمد. و در تيپ زرهي شيراز مشغول به خدمت شد و در جواب بعضي از دوستان که او را از اين کار منع نموده و او را از جنگ مي تر ساندند مي گفت: امروز هيچ کاري با ارزش تر و شرافتمندانه تر از جنگ در راه دين و ميهن نيست و مي گفت ارتش ايران متعلق به امام زمان (عج) مي باشد و خودش را يکي از سربازان ولي عصر مي دانست. وي پس از يک دوره کوتاه چهار ماه به جنگ اعزام و در کنار برادران ارتشي و سپاهي به پاسداري از ميهن اسلامي خود پرداخت و مدت 12ماه و اندي در جبهه هاي مختلف با دشمنان خدا مي جنگيد. و در حمله شکستن حصر آبادان شرکت فعالانه داشت او عاشق جنگ و شهادت بود و هميشه از پيروزي ظفر صحبت مي کرد و هميشه مي گفت يا به قول امام خميني در هر حال پيروزيم چه بکشيم و چه کشته شويم .پس از شکسته شدن حصر آبادان او و ياران ديگر روانه جبهه شوش گرديدند و با تلاش پيگير و دليرانه خود در حمله فتح المبين در تاريخ 4/1/61در حالي که کلمه يا زهرا بر زبان جاري مي کرد هدف ترکش خمپاره قرار گرفت و به آروزي ديرينه خويش نائل گشت وب ه خيل شهداء پيوست .روانش شاد و راهش پر رهرو باد .