بسم الله الرحمن الرحيم
زندگي نامه شهيد گرانقدر محمد حسين نجابت : شهيد محمد حسين فرزند حضرت آيت اله العظمي حاج شيخ حسن علي نجابت در سال 1329 در شيراز متولد شد . بعد از دريافت ديپلم به دانشگاه رفت و همراه با آن مقدمات دروس حوزوي را نيز تحت نظر پدر بزرگوارشان فرا مي گرفت . شهيد محمد حسين از جمله شهدايي بود که مورد عنايت خاصه حضرت حق بود زيرا علاوه بر بهرمند شدن از نعمت عظماي شهادت ، خداوند کريم اين لطف و مرحمت را به ايشان عطا فرمود و وي را تربيت يافته ي يکي از اولياء خاص بود قرار داد . او که از اوان کودکي مورد لطف و عنايت پدر بزرگوارش بود علماً و عملاً آشنا به مباني اعتقادي معظم له گرديد و نسيم عطر روح بخش توحيد از همان توحيد از همان ابتدا زندگي با وجود ايشان در جانش وزيدن نمود . يکي از خصيصه هاي منحصر به فرد مرحوم حضرت آيت اله نجابت که نشأت گرفته از مکتب اهل بيت عصمت و طهارت بود . روح محبت و دوستي تام ايشان با صغير و کبير دوستان خورش بود و مرحوم شهيد محمد حسين نجابت به راستي از اين صفت بهره ي وافر برد تا بدان جا که تمام اقوام و آشنايان مقهور اخلاقي او مي گرديدند . در برخورد با دوستان چنان چهره ي بشاشي از خود نشان ميداد که دوست و دشمن مجذوب محبت او مي شدند و عملاً مريد باطني او مي گرديدند . خصيصه ي ديگري که از مرحوم شهيد محمد حسين نجابت به عيان مشاهده مي شد تعبد ايشان بود نسبت به اوامر مرحوم پدر بزرگوارش . آن زمان که صحبت از درس خواندن مي شد پاي درس حاضر بود . با وجود همه ي مشکلات و گرفتاري هايي که داشت و تا آنجا که بياد داريم علاقه ي زيادي هم به درس خواندن داشت هم خود پيش پدر بزرگوارش درس مي خواند و هم آنچه را خوانده بود تدريس مي کرد . از جمله ي اين علوم ادبيات عرب ، نطق ، اصول فقه و فقه بود که تا آخرين روزهاي عمر شريفش با شوقي خاص به آموختن اين علوم مخصوصاً کتاب شريف لمعه همت گماشت . گذشته از اينها ايشان روح نقادي بسيار قوي داشت . بارها مشاهده مي کرديم شب ها مرحوم آيت اله العظمي نجابت يک درس لمعه مي گفتند و ايشان هم در اين درس شرکت مي کرد . با تعدادي از دوستان و نوعاً با استاد خود به مباحثه و مذاکره مي پرداخت و اشکالهاي فراواني مي کرد . روي همين جهت هم مرحوم والد سر درس عنايت خاصي به ايشان داشتند . از آنجا که مرحوم حضرت آيت اله العظمي نجابت علاقه ي بسيار زيادي به مرحوم امام داشتند و در هر مجلس و محفلي تبليغ ايشان را مي کردند و همچنين دوستان و آشنايان خود را موظف به پيروي و تقليد از ايشان مي نمودند مرحوم شهيد محمد حسين نجابت هم علاقه ي خاصي به حضرت امام ابراز مي نمود و اين محبت را در عمل نشان مي داد در آن زمان که مرحوم اما به خاطر مسائلي تفسير سوره ي حمد خويش را ادامه ندادند ، مرحوم شهيد محمد حسين نجابت از جمله کساني بود که خواهان ادامه ي تفسير امام بودند به همين منظور پارچه اي را آماده کرد و به نماز جمعه که در آن ايام مرحوم شهيد محراب حضرت آيت اله دستغيب در حافظيه اقامه مي نمودند برد و در آنجا از مردم امضاء مي گرفت و به محضر امام فرستاد . شهيد محمد حسين نجابت به آداب شرع مقدس بسيار مقيد بود . بعد از پيروزي انقلاب اسلامي وارد تشکيلات جهاد سازندگي شد و خدمات خود را در اين ارگان انقلابي پي گرفت . شهيد محمد حسين نجابت در تمام مدت خدمتش در جهاد سازندگي در تمام صحنه ها حضوري فعال داشت . با آغاز جنگ تحميلي به فرمان حضرت امام و تشويق و ترغيب پدر گراميشان به جبهه هاي نبرد حق عليه باطل مي شتافت و در جبهه ها خدمات شاياني را در واحدهاي محل خدمتش به انجام مي رساند . شهيد محمد حسين نجابت در اداره ي دامپزشکي خدمت مي کرد و قبل از انقلاب در رسيدگي به طبقات مستضعف روستايي جديت فراواني داشت و به خاطر علاقه و اشتياق زائد الوصفي که با خامس آل عبا حضرت سيد الشهداء داشت در هر جايي که حضور داشت در ماه محرم و صفر به تعزيب و سوگواري حضرت ابا عبدالله الحسين مي پرداخت . در جبهه ها نيز در برپايي مراسم تعزيت و سوگواري حضرت سيد الشهداء از هيچ کوششي فرو گذار نبود . شهيد محمد حسين نجابت در رسيدگي به خانواده هاي شهيدان به ويژه شهيدان مستضعف در روستا نهايت جديت را مبذول مي داشت و همکاري و فعاليت وي در اين امر زبان زد خاص و عام بود . علاقه و اشتياق شهيد محمد حسين نجابت به حضور در جبهه ها قابل توصيف نبود و به کرات در جبهه حضور پيدا مي کرد . آن هم نه تنها بلکه هر گاه به جبهه مي رفت عده اي از دوستان را هم با خود مي برد و به فرمان حضرت امام رضوان الله تعالي عليه در مورد شکسته شدن حصر آبادان در عمليات ثامن الائمه شرکت نمود و همچنين عمليات هاي ديگر با نهايت دلاوري و شجاعت در اين ميدان جهاد کرد و سرانجام در روز اول ارديبهشت سال 1360 در عمليات ثامن الائمه به فيض شهادت نايل شد و جان خود را در راه اعتلاي کلمه ي حق تقديم جانان نمود . شهيد محمد حسين نجابت از جوانان با تقوا و موحد و با اخلاص بود که در همه ي لحظات به ذکر خداوند قلبش منور و زبانش متبرک بود به اداي فرائض و نوافل ، به مستحبات شديداً مقيد بود و تلاوت قرآن مجيد از اعمال هر روز و هر شبش بود . روحش شاد و راهش پر رهرو باد .