بسم الله الرحمن الرحیم
زندگی نامه شهید امیدعلی بندی: بعد از ظهر روز دوازدهم تیرماه 1367 آسمان آبی و پهناور خلیج فارس شاهد فاجعه ی عظیم و جانگدازی بود که فجیع ترین و بی شرمانه ترین جنایت تاریخ لقب گرفت و آنقدر فاجعه غم انگیز و جگر سوز و وحشتناک و دهشت آور بود که از شنیدن آن تمامی دیده ها به گریه افتادند و همه دل ها به عزا نشستند و سر تا سر ایران یک پارچه عزا و گریه و شیون و زاری شد. فاجعه چنین به وقوع پیوست : هواپیمای مسافربری جمهوری اسلامی ایران در ساعت دو بعد از ظهر 12/4/1367 از فرودگاه بندرعباس به مقصد دبی به پرواز در آمد این هواپیما دارای 290 سرنشین بود که بلافاصله پس از ده دقیقه پرواز از باند فرودگاه مورد اصابت دو موشک قرار گرفت و 290 سرنشین در دم وسط زمین و آسمان با خود هواپیما تکه تکه و ذره ذره شدند . عمق فاجعه و پلیدی و درندگی جنایت از اینجا آشکار و ظاهر می شود که عده ای نوزاد و کودک بی گناه آرام و راحت در دامن گرم و پر مهر مادران خود در فضای هواپیما به خواب ناز فرو رفته بودند و عده ای زن و مرد و پیر و جوان بر صندلی های هواپیما ساکت تکیه داده بودند و در آرزوی رسیدن به مقصد دقیقه شماری می کردند که یک دفعه بی خبر از همه جا این کودکان معصوم و انسان های بی گناه در وسط آسمان آن جایی که هیچ پناهگاه و مخفیگاه و سنگری وجود ندارد با انفجار دو موشک به طور وحشتناک و غیر منتظره منفجر می شوند و آتش می گیرند و تکه پاره می شوند این دو موشک به وسیله خونخوار قرن آمریکای جنایتکار منبع فساد و تباهی شلیک شد آمریکا مربی بزرگ و پرورش دهنده تمامی جنایتکاران و آدمخواران و تروریست های حرفه ای در سراسر جهان با انجام این فاجعه جانگداز و وحشناک پرده از چهره خونخوار و درنه خود برداشت و آن ذات درنده خوبی و وحشیگری و تجاوزگرانه خود آشکار ساخت و برای همیشه ثابت کرد که نه فقط دشمن اسلام و انقلاب اسلامی ایران است بلکه دشمن انسانیت و بشریت است . شهید امید علی بندی در تاریخ 7/10/1323 در خانواده ای زحمتکش و متدین در شهر گراش متولد شد از کوچکی با زحمت و تنگدستی بزرگ می شود و به سن نوجوانی که می رسد جهت امرار معاش و تامین نیازمندی های زندگی روانه دبی می گردد بعد از چند سالی با اختیار همسر تشکیل خانواده می دهد و با زحمت و فعالیت و کار زندگی خود را می گذراند محل کار و تجارت شهید بندی در دبی بود و طبق معمول بعد از چندین ماه و گاهی گاهی تا یک سال و بیش از آن که در دبی کار می کرد جهت دیدار خانواده و آسایش و سکونت به وطن باز می گشت در اوقاتی که در گراش بود در نهضت سوادآموزی شرکت می کرد و به همین خاطر از سواد خواندن و نوشتن تا حدی برخوردار بود شخص متین و آرام و با وقار بود و پای بند به احکام و مبانی اسلام و متدین به مذهب بود و در مجالس عزاداری امام حسین(ع) و محافل مذهبی شرکت می کرد تا این که یک سال قبل از شهادت به مکه مکرمه جهت حج تمتع مشرف شد و در فاجعه ی خونین مکه حضوری فعال داشت و پس از بازگشت از مکه مکرمه اولین سفری که با خانواده خویش به محل کار خود باز می گشت که در فاجعه ی هواپیمایی در تاریخ دوشنبه 12/14/1367 بدست جنایتکاران آمریکایی در خلیج فارس به شهادت رسیدند . روحش شاد و یادش گرامی باد .