بسم الله الرحمن الرحيم
زندگي نامه شهيد گرانقدر يعقوب ظرافت : شهيد يعقوب ظرافت در تاريخ 20/10/1348 ديده به جهان گشود . خانواده او مذهبي و متدين و بسيار تنگدست بود و اين شهيد از همان اوايل زندگي با سختي و مشقت ، خو کرد . در دو سالگي پدر خود را در سانحه تصادف رانندگي ، جاده بين جهرم و شيراز از دست داد از اين هنگام بر سختي ها و رنج هاي او افزوده شد و با مصيبت جانکاه و درد طاقت فرساي يتيمي بزرگ شد . سرپرستي او به عهده مادرش افتاد و مادرش با همان تنگ دستي و فقر و ضعف مادي آبرومندانه او را پرورش داد به سن هفت سالگي که رسيد او را به دبستان بردند و تا کلاس چهارم ابتدايي ادامه تحصيل داد اما از آنجايي که فقر مالي و نياز زندگي بيش از پيش بر او و خانواده اش فشار مي آورد ؛ درس و بحث را رها کرد و به کارگري و فعاليت پرداخت تا بتواند گوشه اي از احتياجات خانواده خود را تأمين کند ، اين شهيد بزرگوار با وجود اينکه از نظر سواد و معرفت علمي و مطالعات فرهنگي بي بهره بود و کمبود داشت اما به خاطر آن فطرت پاک و بي آلايش و درک خدا دادي که در وجود او نهفته بود مي دانست که بايد در قبال اسلام و انقلاب اسلامي احساس وظيفه کرد و مي بايست از اسلام و ارزش هاي گرانقدر انقلاب اسلامي حراست و جانب داري کرد به همين خاطر در بسيج سپاه گراش نام نويسي کرد و به عضويت پايگاه مقاومت مسجد علي بن ابيطالب (ع) در آمد. با وجود اينکه روزها کار مي کرد و بيش از حد خسته مي شد اما شب ها در سنگر پايگاه به گشت زني و پاسداري از انقلاب اسلامي مي پرداخت اما همين اندازه آن آتش درون و روح پاک و فطرت بي آلايش او را آرام و خاموش نمي ساخت او آرزو مي کرد در جبهه ي وسيع تر و منطقه گسترده تري به خدمت و فعاليت و دفاع از انقلاب اسلامي بپردازد . به همين منظور هميشه آرزو مي کرد که در جبهه هاي نور عليه ظلمت رو در رو با دشمنان بعثي و کافران صدامي بجنگد . از بس که در اين زمينه شوق و هيجان داشت يک سال قبل از اينکه به خدمت مقدس سربازي احضار شود خود را داوطلبانه و عاشقانه براي خدمت سربازي معرفي کرد و در تاريخ 18/11/1366 به خدمت اعزام گرديد . بعد از دوره آموزشي در منطقه شلمچه به مبارزه و نبرد با بعثيان مشغول شد تا اينکه پس از 6 ماه خدمت و جنگ با صداميان از تاريخ 5/5/1367 از او خبري نشد سرانجام بعد از 46 روز انتظار و بي خبري در تاريخ 20/6/1367 جسد سوخته او را به گراش حمل کردند . روحش شاد و راهش پر رهرو باد .
